گروهی از افراد «طرح شکست‌خورده یک میلیارد دلاری کپی پاریس» در چین را پس از شایعاتی مبنی‌بر «شهر ارواح» بودن این منطقه بررسی کردند و از نتایج به‌دست‌آمده شگفت‌زده شدند.
«تیاندوچنگ» (Tianducheng) شامل مجموعه‌ای از املاک لوکس و مجلل است که سال ۲۰۰۷ میلادی در استان ژجیانگ، واقع‌در ساحل شرقی چین ساخته شد تا جذابیت کلاسیک اروپایی را تداعی کند و بلافاصله به «پاریس شرق» معروف شد. «طاق پیروزی»، «میدان اصلی شانزه‌لیزه» و «برج ایفل» همگی در این منطقه بازسازی شده‌اند وتیاندوچنگ پس از هتل پاریس لاس‌‌وگاس در نوادای آمریکا، دومین ماکت بزرگ از پاریس در سراسر جهان محسوب می‌شود.
به گزارش وب‌سابت نیوز در استرالیا، به‌رغم اینکه سمبل‌های شهر عشق مانند معماری سبک پاریسی، فواره‌ها و مناظر در این منطقه وسیع وجود دارد، شرکت توسعه املاک «گروه گوانگشا» (Guangsha Group) برای فروش این املاک تلاش زیادی کرد. اما در نهایت این منطقه، عمدتا به‌دلیل مکانش که در ۱۴۵ کیلومتری شانگهای واقع است، «شهر ارواح» خوانده می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با این حال، از آن زمان تاکنون، این منطقه چندین بار گسترش یافته است و اکنون حدود ۳۰هزار نفر در آن سکونت دارند. برخی می‌گویند به‌رغم وسعت و قابلیتی که این شهر دارد همچنان احساس متروکه‌بودن و دورافتادگی را القا می‌کند.
اما به گفته «یس تئوری» (Yes Theory)، گروهی از فعالان در یوتیوب که اخیرا از تیاندوچنگ بازدید کرده‌اند، این منطقه مسکونی به طرز شگفت‌آوری در حال رونق گرفتن است.
توماس براگ، خالق محتوای فرانسوی در یوتیوب، می‌گوید که برخلاف تصور دیگران که فکر می‌کنند اینجا «شهر ارواح» است، اینجا مردم از خانه بیرون می‌آیند، دور هم جمع می‌شوند و زندگی حتی بیشتر هم جریان دارد.
این فعالان شبکه اجتماعی یوتیوب با اینکه ۱۱ صبح با فضایی خلوت و به قول خودشان «عجیب» مواجه شدند، از فضا و انرژی متفاوت شبانه و خوردن «کرپ» در کنار برج ایفل لذت بردند. آن‌ها با تایید اینکه رفتار مردم در چین دوستانه و مهربانانه بود، تاکید کردند که نمی‌توان کل کشور را با یک معیار توصیف کرد. حتما باید به چین بیایید و لحظاتی را که در اینترنت دیدنی نیستند درک کنید.
البته تیاندوچنگ تنها شهر چین نیست که به‌شکل عجیبی آشنا به نظر می‌رسد. بیانکا بوسکر نویسنده کتاب «نسخه‌های اصلی: تقلید معماری در چین معاصر» (Original Copies: Architectural Mimicry in Contemporary China) می‌گوید: «به نظر می‌رسد که کل شهرک‌ها و روستاها از پایه‌‌های اصلی جغرافیایی و تاریخی‌شان در انگلستان، فرانسه، یونان، ایالات متحده و کانادا جدا شده و با هواپیما به حاشیه شهرهای چین آمده‌اند.»
او می‌گوید: «این کشور، که روزگاری خود را مرکز جهان می‌پنداشت، حالا به مرکزی بدل شده است که در واقع جهان را در خود جای داده است.»
